آزادی بیا؛ آزادی ؛ میدان آزادی دو نفر؛
اینجا شمال غرب تهران و بالاتر از برج میلاد، هنوز پاییز روی خود را نشان نداده و صبحگاهان به تابستان و بهار بیشتر شبیه است و رنگ و نوع لباس های مردم نیز گواهی همین را می دهد.
میدانی که نشانی از نام خود ندارد و با برج های نیمه خالی و زندگی لاکچری برای مردم تهران شناخته می شود، محله ای که حتی کوچه هایش هم نگهبان دارد و مردم عادی نمی توانند تردد کنند و پایانه ای که نقطه وصل غربی ترین نقاط تهران از منطقه ۲۲ گرفته تا کرج به مرکز و شمال و حتی شرق تهران است بله منظورم میدان صنعت در شهرک غرب(قدس) است .
گرچه با امتداد مترو تهران به این نقطه از شهر حجم ورودی مسافران کاهش داشته اما تاکسیرانان ها همچنان با قوت و صلابت و البته روی خوش به خدمت شهروندان مشغول هستند.
آقا رضا جوان متولد دهه پنجاه اهل ناف تهران که خود آنرا محله فلاح می داند بیش از ۳۰ سال است که به گفته خودش و هم صنفهایش در سخت ترین شغل دنیا مشغول به کار است و بیش از ۱۰ سال است که در خط این مکان یعنی میدان صنعت تا میدان آزادی به خدمت مردم همت گماشته است؛ با زبان ترکی غلیظ و آمیخته به فارسی حین بازی با گوشی تلفن همراه ساده مشکی رنگ با صفحه شکسته اش به من میگوید:
” راننده تاکسی بودن ما را متخصص مردم شناسی کرده است؛ من با یک نگاه و چند کلمه صحبت تشخیص میدهم که مسافرم چه کاره است و شغلش چیست و حتی درامدش چقدر است”
آقارضا از نامروتی دوران و زندگی سختی که گذرانده بی منت برایم میگوید و من هم درخواست تجربه های تلخ و شیرین این شغل را از وی می کنم و او از تجربه کار در ژاپن و دیار غربت در اوایل دهه هفتاد میگوید و من از تغییرات شغل تاکسیرانی در کشور های مختلف و لاجرم در ایران، از پرداخت های اینترنتی و جستجوی مزایا و معایب و رفع نقصهای احتمالی می‌گویم.
اما رضا با من هم نظر است که حمل و نقل شهری تغییرات شگرفی کرده و از ۳۰ سال پیش تاکنون به کلی متحول شده است؛ از ورود مترو تا پیدایش تاکسی های اینترنتی و حالا تفاوت در انواع پرداخت و ورود پرداخت های اعتباری با استفاده از اپلیکیشن ها در موبایل های هوشمند؛
ساعت از اول صبح گذشته و وقت صبحانه نیست اما دوستان آقارضا به گفتگوی ما را راغب شده اند و با اینکه نتوانسته بودند صبحانه کامل و سرقتی را میل کنند با همان گوجه ای که با آب بطری مستعمل رنگ و رو رفته می‌شستند وارد گفتگو شدند هر یک مطلبی میگوید که من هم به سرعت لیست میکنم:
“۱- فون‌پِی خیلی خوب است اما تسویه آنی را برای ما فعال کنند بهتر هم می‌شود.
۲- در حال حاضر بیشتر جوان ها و دانشجو ها که با زندگی دیجیتال خو گرفته اند از این روش استفاده می کنند در حالی که تعداد بیشتری از مردم باید ترغیب به استفاده از این روش شوند؛
۳- رانندگان تاکسی بهترین مبلغان این نحوه پرداخت هستند، خودشان می‌توانند مسافران را با این روش آشنا کنند و آنها را ترغیب به استفاده از آن بکنند
۴- خوبی فون‌پِی این است که هم برای کرایه مسیرهای مشخص می توان از آن استفاده کرد و هم در مسیر های دربستی.
۵- مشکل پول خرد به همراه مشکلات بهداشتی و انتقال باکتری و ویروس و این دست مسائل از بین میرود
۶- برخورد مسافر- راننده هم بیش از پیش محترمانه می شود.
نزدیک ظهر است و هم خود آقا رضا باید به مسیرش برگردد و دوستانش هم؛
کم کم پایانه را ترک میکنم و
از آنها خداحافظی کرده و آنان را به خدای بزرگ می سپارم.”
